Op 63 jarige leeftijd is oud Unitas trainer Pim Verbeek overleden.

En toen kwam Unitas

In 1984 werd Pim benaderd door Unitas of hij in Gorinchem hoofdtrainer wilde worden. Beide partijen werden het snel eens. Pim Verbeek werd voor het eerst hoofdtrainer. Voor het eerst helemaal verantwoordelijk. En dat gelijk op het hoogste amateurniveau. Unitas speelde namelijk in de Hoofdklasse. ‘Ik beschouwde het absoluut niet als een stap terug. Integendeel, de club had een uitstekende reputatie. Bovendien kon ik blijven werken in het onderwijs. Maar goed, voor het eerst in mijn trainersloopbaan was ik verantwoordelijk voor de organisatie, voor alle beslissingen, voor het technisch beleid. Ik stond niet alleen: Dik Hoogmoed, ook een oud-prof,  was trainer van het tweede. We vormden een prima koppel, Verder waren Hans Braad en Tis van der Schuit en later Pierre Muller een grote steun. En niet te vergeten Johan Muller, materiaal en velden waren bij hem altijd prima in orde. Jammer dat hij zo jong door een ongeluk is overleden.’ Het is opmerkelijk dat Pim nog zoveel weet over Unitas, de periode bij de Gorcumse Hoofdklasser heeft duidelijk indruk op hem gemaakt. ‘Het was een periode met pieken en dalen. In 1986 werden we in Utrecht tegen Elinkwijk kampioen van de Hoofdklasse en het jaar daarop degradeerden we. Maar wat een feest dat kampioenschap! Ik weet niet hoeveel Unitassers er in Utrecht waren, maar het waren er heel veel. Ik herinner me een tocht door de binnenstad in open wagens, we werden toegejuicht op het balkon en daarna gingen we los in de kantine. We hadden een prima elftal met spelers als Erik Plieger, Marco van den Heuvel, René Opschoor, Jos van Eck en Peter Nipius. Die laatste maakte trouwens de beslissende goal. En wat zo mooi was, ook broer Robert speelde mee. Waren de broers Verbeek toch weer samen.’ Pim Verbeek weet ook nog te vermelden dat Robert op een Roodbroekavond ineens te midden van de danseressen op het podium stond. En dat hij als hoofdtrainer ook de  regionale jeugd van Unitas trainde. ‘Unitas regionaal speelde toen ook op het hoogste niveau met jongens als Hans Vonk, Digerto Biemans, Michael van den Dool, Menno Bosman en Eric Sam. Heerlijk werken met die knullen.’