Unitas JO9-1: tien doelpunten op 'vaderdag'

Een oefenpotje tegen Ameide JO9-1. Dan denk je als verslaggever een makkelijke ochtend te hebben. Immers: de belangen zijn niet groot. Je hoeft vast niet veel op te schrijven. Mispoes. Unitas JO9-1 boekte zaterdag de grootste overwinning van het seizoen, mede door een duizelingwekkende tweede helft. De schrijver van dit verslag moest liefst twaalf doelpunten in zijn piepkleine kladblokje noteren: 2-10.

Het regende dus doelpunten in de Termeise polder. Van een thuisvoordeel was geen sprake voor de jongens van het blauw en wit. Op het speciale pupillenveld domineerden - zeker in de tweede helft - het rood en wit. Unitas JO9-1 wist zich wel raad met de koploper van de derde klasse. 

Gesteund door een enthousiast thuispubliek was de eerste dreiging nog wel van Ameide JO9-1. De verdediging, onder leiding van de prima doelman Mirac, wist de stormpjes te overleven. Alle ballen zeilden voorlangs het doel. Sepp liet aan de overzijde zien hoe het wel moest. Via samenspel van de herstelde Sem en Bryan belandde de bal voor de voeten van de blonde goalgetter, die koel bleef: 0-1. Op dat moment wees echter niets op een doelpuntenregen van de gasten. De thuisploeg balde vrolijk mee. Nadat Sepp, Olaf (twee keer), Kai en Bryan wat kansjes hadden laten liggen, lag de bal er pardoes aan de andere kant in. Sil deed nog wel zijn uiterste best om de bal te veroveren, maar de Termeise aanvaller kreeg net iets eerder zijn voet tegen het leder: 1-1. Na die treffer werden de krachtsverschillen echter steeds duidelijker. De Unitassers waren sterker, slimmer en technisch vaardiger dan de dappere jongens uit Ameide. Nadat vrije trappen van Sil en Sem nog waren gekeerd door de doelman, profiteerde Olaf optimaal van een verkeerde uittrap van de keeper. Het lage schot verdween in het doel: 1-2. Meteen ook de ruststand. 

Met Unitas JO9-1 weet je het maar nooit. Werkt de ranja in de rust als een toverdrank of lijken de spelers een slaapmiddel te hebben ingenomen? In Ameide werkte het glaasje fris als doping. De ene na de andere bal rolde richting de 'kantinezijde' van het veld, waar de Ameide-doelman had plaatsgenomen. Nadat Bryan nog wat ongelukkig was geweest in de afronding, poeierde Sem van heel ver de 1-3 binnen. De sterke, jonge Unitasser was terecht blij met die treffer. Een teken dat hij weer helemaal terug is na zijn voetblessure. Het doelpunt van Sem luidde een wit-rode wervelstorm in. Een fractie later speelde Bryan zich vrij bij de achterlijn en legde hij de bal breed op Kai die de bal heel simpel kon binnen tikken: 1-4. Dezelfde speler was ook verantwoordelijk voor de vijfde Gorcumse treffer. Joost veroverde de bal, legde af op Sepp die op zijn beurt Kai alleen voor de keeper zette. Het harde, hoge schot bleek onhoudbaar.

Nadat Mirac nog een keer handelend had opgetreden, was het weer de beurt aan Unitas. Slaloms van Olaf en Sil leverden nog niets op, maar een nieuwe treffer hing in de lucht. Die kwam er ook. Wéér ramde Sem de bal op het doel. De Termeise doelwachter wist het schot nog wel te keren, maar in de rebound moest hij de inzet van Joost uit het net vissen: 1-6. De 1-7 was van Sil. Zijn poging ging via de handschoenen van de keeper in het doel. Wat gebeurt hier? Welke kant gaat dit op, hoorde je de toeschouwers denken. Richting de dubbele cijfers, zo werd duidelijk. De 1-8 was van Joost, die een niet te missen voorzet kreeg van Bryan. Kai zorgde met zijn derde treffer voor de 1-9. Sem probeerde het daarna weer van afstand en met succes: 1-10. Dat Ameide ook nog een keer scoorde, verdiende de thuisploeg. De jongens bleven tot het laatste fluitsignaal knokken voor een beter resultaat, aangemoedigd door hun fanatieke trainer. 

Maar vooral in het tweede deel (acht treffers in één helft) was het krachtsverschil tussen de twee ploegen veel te groot. De enigen die niet wisten te scoren voor Unitas, waren Bryan, Milan en keeper Mirac. Maar niemand uitgezonderd, speelden de Gorcumers een puike wedstrijd. De aanwezige Unitas-vaders, opa's en oma kenden dus een ontspannen ochtend. Geen moeders ditmaal? Nee. Zij lieten de 'klus' ditmaal over aan de mannen. Zul je altijd zien. Scoren hun zonen tien keer, zijn de mama's er niet bij. Volgende week zal het vast dringen worden langs de lijn. We denken niet dat iemand het razend spannende bekerduel met ASWH JO9-2 wil missen. Aanvang 8.30 uur. Er zijn nog kaarten, maar wees er op tijd bij. Het zal stormlopen na de wervelwind van afgelopen zaterdag.