Nederlaag in de regen

In het weekend van de klassieker stond voor de mannen van Gijs de altijd lastige uitwedstrijd  tegen Pelikaan op het programma. De herfst is ondertussen echt aangebroken, wat een decor betekent in schemerdonker en frisse najaarsbuien.

Toch kwamen de roodbroeken vol energie het veld op en begonnen sterk aan de wedstrijd. De eerste kansen waren voor de roodbroeken, er werd goed doorgedekt door de backs en na de eerste hoekschop schoot Flint zeer doelgericht de bal op de paal, de rebound was voor de scherp oplettende Joel, maar hij vond het zijnet. Van achteruit stond het goed met Hidde en Daniel als backs en Imran als slot op de deur.  Joel was het die vanuit het middenveld Flint wist te vinden en Flint kon na een paar kapbeweging zich vrijspelen en mikte op het doel maar schoot rakelings voorlangs. De Pelikaanvogels waren zeker ook niet slecht. Zij hadden duidelijk vaste posities en vonden elkaar makkelijk maar steeds was Max als keeper er die met goede reddingen de aanval kon tegen houden. Na zo’n 13 minuten was daar toch het eerste wapenfeit de voor de Zwijndrechtenaren die met een gericht en onhoudbaar aftandsschot Max als keeper wist te verschalken.  Nog niet van de schrik bekomen was de Zwijndrechtse back opeens als vrije man voor de goal opgedoken en wis hij de 2-0 in te tikken. Unitas zocht niet altijd de combinatie maar probeerde met individuele acties het tij te keren. De kansen waren er wel maar het overzicht of de kracht in het laatste schot ontbraken wel eens. Na een goed veroverde bal van Immy en werd de aanval via Hidde opgezet en Ousama vrijgespeeld ver op de helft van de tegenstander. Zou hij dan de spanning in de wedstrijd kunnen terugbrengen maar helaas lette de keeper ook goed op. Het spel ging snel op en neer, de jongens deden niet van de pelikanen onder maar het verschil leek te zijn dat de vrije vogels makkelijk gevonden werden. In de 20^ste minuut was daar eindelijk de aansluiting: Flint pakte op het middenveld mooi de bal af van een Pelikaan keek om zich heen en gaf een pass op Joel. Joel wist de bal met een leep lobje perfect de hoek in te dirigeren…. Het scorebord stond op 2:1.

Toch gingen de Zwijndrechtstichters steeds sterker spelen en na goed combinatie spel van hun zijde vonden ze een speler vrij voor de onze keeper max die de stand op 3-1 bracht. Net voor de bel voor de ranja kwam er nog een afstandsschot en de roodbroeken moesten met 4-1 de warme kleedkamer in.

In de rust werden de armen en benen weer wat opgewarmd en Flint zette de keepershelm op op het doel te gaan verdedigen. Unitas stond gelijk onderdruk en na wat gerommel voor de goal wist men de 5-1 te scoren. Unitas moest een stapje erbij zetten om de wedstrijd niet geheel uit handen te geven. Eindelijk kwam er weer een goede fase voor de roodbroeken. Er werd wat meer gestreden en gevochten om de bal waardoor er meer duels gewonnen werden en na een opbouw via Imran en Hidde kwam Ousama voor de keeper. Zijn poging kaatste op de paal maar de goed meegelopen Max had de back positie omgeruild voor schaduwspits en kon de bal geplaats tussen de palen schieten en de 5:2 was een feit. Even later  werd de aanval door Daniel onschadelijk gemaakt en dreef Joel de bal op richting Max die met een afstandsschot de 5-3 aantekende. Zou Unitas de aansluiting vinden en de punten mee naar huis kunnen nemen. Daar dachten de zwijdrechters heel anders over en in een mum van tijd wisten ze de 6-3, 7-3 en de 8-3 te scoren. In de 10^de minuut was het een solo van Ousama  tot over de doellijn en het was 8-4. Het spel werd wat harder de duels heviger. Hidde werd geraakt, Ousama kreeg flinke schouder duwen  waardoor de toverdokter van Unitas een paar keer de tranen moest wegvegen. Wel wisten de mannen van Pelikaan naar 9-4 uit te lopen.

De roodbroeken hadden het moeilijk werden vaak helaas positioneel overklast. Wel was er nog een uittrap van Keeper Flint richting vooruitgelopen Back Max die de hoge bal onder controle kreeg en net voordat hij een zwieper kreeg de bal achter zijn standbeen met  Joel mee te geven die snel besloot om een wonderschoon afstandsschot er uit te persen die onhoudbaar voor de keeper was. 10-6. De wedstrijd was in de laatste fase gekomen en was eigenlijk gespeeld. In de laatste minuut werd de 11-6 nog gemaakt wat gelijk de einduitslag was.

De strijd was er dit keer zeker, de individuele kwaliteit straalde er weer als vanouds ervan af en als de trainer nog een beetje aan het collectief werkt kan de puzzel zomaar in elkaar vallen en worden de mannen zomaar voorjaarskampioen.