Unitas met lege handen na nederlaag tegen rivaal GJS

Op een kletsnatte middag in Dalem heeft Unitas de tweede nederlaag van het nog prille seizoen geleden. Ervaren tegenstander GJS was in de Lingeside derby met 4-2 te sterk. Unitas had voorafgaand aan het duel met de revanchegevoelens van het gelijkspel van afgelopen week goede hoop om een resultaat te behalen tegen GJS. De voorbereiding op het duel was echter armoedig. Door de coronaomstandigheden waren de kleedkamers niet in gebruik en moest op het veld in de stromende regen worden omgekleed. Met een selectie van 16 man hadden de Roodbroeken toch een ruime mogelijkheid om door te wisselen en had aan mankracht geen gebrek. De afwezige doelman Linders werd vandaag vervangen door Jeffrey Romijn. Verdedigend begonnen Alex de Beun, Steven van den Brom, Zisis Terzidis en Rico Romijn. De ruit op het middenveld werd ingevuld door de debuterende Edwin Kamp en Kosta Eftaxias, geflankeerd door Sam Clement en Mitchel van Willigen. Dinant de Klerk en Luc Gommers begonnen in de aanval. Op een nat veld 4 floot de arbiter voor de aanvang van het duel. 

De eerste 5 minuten waren vrij voortvarend. Edwin kon op de rand van het zestienmetergebied hard uithalen maar zag zijn inzet uitstekend gepareerd worden door doelman Stan Temminck. Het zou niet de eerste keer zijn dat de uitblinkende doelverdediger een sta-in-de-weg zou zijn voor de bezoekers. Vervolgens kabbelde het duel zich rustig voort. GJS had veel rust in het spel, en hanteerde met een kick and rush tactiek de nodige dreiging. Het spel werd op die manier verlegd van kant naar kant, en de Roodbroeken hadden moeite om op tijd mee te kantelen, waardoor GJS vrij gemakkelijk de vrijstaande man kon bereiken en geleidelijk konden opschuiven richting het doel van Jeffrey. Echt uitgespeelde kansen kreeg de thuisploeg niet, want Zisis Terzidis en Steven van den Brom stonden goed hun mannetje en konden kordaat anticiperen waar nodig. Halverwege de eerste helft kwam dan toch de openingstreffer aan de kant van GJS. De voorzet vanaf de rechterkant mocht worden gegeven en de inlopende middenvelder van GJS kon de voorzet verzilveren. Luttele ogenblikken later was het alweer gelijk, toen Sam Luc de diepte instuurde, een man uitkapte en met links laag in de verre hoek voor de gelijkmaker kon aantekenen. De hoop op een goed resultaat was weer terug en Unitas ging voor de voorsprong. Tot echt uitgespeelde aanvallen kwamen de gasten niet, daarin ontbrak het toch echt aan slagkracht, kalmte en dynamiek voorin. De verleiding om de lange bal te spelen was vaak iets te groot en daarmee was regelmatig balverlies een logisch gevolg. Unitas zag helaas na een half uur spelen Edwin Kamp uitvallen met een blessure. Dit was tevens het wisselmoment waar Thomas Leskas, Johan den Adel, Melvin de Groot en Pim Stalenhoef ingebracht werden. Hierna kwam er iets meer rust in het spel en hield Unitas de bal wat langer in het bezit. Vlak voor rust kwam dan toch de voorsprong voor de gastheren. Wederom was een voorzet vanaf de rechterkant het recept, waar de nummer 9 van GJS met een goede loopactie voor zijn man kon komen en dito afwerking de bal achter Jeffrey in de touwen kon tikken. Het signaal voor de rust kwam enkele ogenblikken later. 

In de rust werd besloten om meer geduld te bewaren, compacter te staan bij balverlies en proberen om de lange bal zoveel mogelijk te vermijden. Alle aspiraties konden binnen 10 minuten in de tweede helft weer in de ijskast worden geschoven toen de aanvaller de uitkomende Jeffrey kon omspelen en met links het speeltuig in het lege doel kon schuiven. Momenten later werd het ook 4-1 toen weer een voorzet van rechts de aanvaller van GJS in de 16 meter kon bereiken en resoluut de bal hoog in de verre hoek kon schieten. In het vervolg van het duel liet GJS het initiatief aan Unitas. de Roodbroeken waren continu dreigend met schoten van Luc, Rico en Pim, maar doelman Temminck keepte een uitstekende partij en had een antwoord op alle inzetten die op het afkwamen. Een schot van Melvin werd door de verdediger van GJS getoucheerd door de armen en Johan den Adel kon de daaropvolgende strafschop verzilveren. Met nog 25 minuten te gaan mocht Unitas nog stiekem hopen op een stunt. Kansen kwamen wel, maar levensgevaarlijk waren deze niet. Het duel eindigde dan ook in een overwinning voor de gastheren. 

Doortastendheid was in dit duel doorslaggevend. Bij de thuisploeg was dit te merken aan het klinisch vermogen voor het doel en achterin met concentratie en adequaatheid in verdedigend opzicht. Bij de bezoekers was dit op de doorslaggevende momenten juist omgedraaid. Onoplettendheid bij de tegengoals en voorin konden geen potten worden gebroken. Aan inzet en spirit lag het zeker niet, maar Unitas zal in de komende wedstrijd wel uit een ander vaatje moeten tappen om de eerste overwinning te boeken. Een overwinning waar de Roodbroeken nu echt naar snakken.